http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8e/LeastBittern23.jpg/220px-LeastBittern23.jpg
بوتیمار یا گونه ای پرنده است از راسته لکلکسانان، خانوادهٔ حواصیلان به آن در قدیم بَرتَنگ نیز گفته می‌شد. بوتیمار از جمله مرغان افسانه‌ای ادبیات پارسی است که به تنگ چشمی و کنسی آوازه دارد. مشهور است که بوتیمار همیشه در تشنگی به سر می‌برده اما آنهنگام که به رودخانه و دریا می‌رسیده، چه غم بسیار می‌خورده که مبادا آب دریا تمام شود و او از تشنگی بمیرد، زین جهت آب نمی‌خورده. از بوتیمار به نامهایی دیگر چون کیلان -غم خورک-مرغ غصه - نیز یاد می‌کنند. گرچه از بوتیمار به عنوان
مرغی افسانه‌ای یاد شده اما به حقیقت بوتیمار گونه‌ای از بلندپایان است و زیر گونه خانواده حواصیل‌ها شمرده می‌شود که بیش از پانزده گونه از آنان تا به امروز شناخته شده و دو زیر گونه از آنان نیز در ایران به همین نام شهره‌اند که در سیستان و سواحل خزر به میان نیزارها و باتلاقها به فصول پر باران می‌زیند که بوتیمار و بوتیمار کوچک نامیده می‌شوند. بوتیمار آهسته و به دشواری و در ارتفاعی کم پرواز می‌کند و گردن خود را در هنگام پرواز جمع می‌کند و به هنگامه خطر بی حرکت می‌ایستد و منقار خویش را به شکلی ویژه عمودی نگاه می‌دارد و به شکلی گوژ پشتانه حرکت می‌کند. وی رابطه نامأنوسی با انسان دارد و بیشتر از انسان دوری می‌جوید و صبح زود یا به هنگام غروب از نهانگاه خود بیرون می‌آید.
مطالب مرتبط :