اکراس پرندهای است با منقار خمیده و پاهای بلند که از دور تقریباً سیاه یکدست بنظر می رسد ، ولی از نزدیک پر و بال آن قهوهای نایل به زرشکی است و بالها و دمش جلای سبز و برنزی دارد . پرنده نابالغ به رنگ قهوهای تیره و در سطح شکمی کمرنگتر می باشد . در حال پرواز به وسیله بدن باریک ، بالهای بلند و نوک گرد ، گردن و پاهای کشیده مشخص می شود . سریع و کمدامنه بال می زند و گهگاهی بالبازروی می کند ، در این صورت ممکن است با باکلان کوچک اشتباه شود . به راحتی بر روی درخت می نشیند .از نظر شکل ظاهری به حواصیلهای کوچک و لکلکها شباهت دارند ، ولی منقار دراز آنها خمیده یا پهن و کفگیر مانند است . در پرواز گردن خود را کشیده نگاه میدارند ، و بدین ترتیب از حواصیلها تشخیص داده می شوند . نر و ماده آنها همشکل است ، معمولاً پرندگانی اجتماعی هستند و در نیزارها ، بوته زارها یا روی درختها آشیانه می سازند . از ماهیها ، سختپوستان ، خزندگان ، حشرات ، دانه بعضی غلات و مواد گیاهی دیگر تغذیه می کنند .
باتلاقها و لجنزارهای ساحلی . بطور دستهجمعی و اغلب با حواصیلها و اگرتها در نیزارهای وسیع با آب کم عمق ، و گاهی در بوتهزارها یا روی درختان آشیانه می سازد .
پراکندگی
بطور کلی اکراس از جمله پرندگانیست که در گذشته نچندان دور تابستانها از پراکندگی نسبتاً فراوانی برخوردار بوده است . و اما در حال حاضر تعداد خیلی کمی از آنها زمستان را در فارس باقی می مانند . ضمن مهاجرت بطور منظم در حوالی دریای خزر و خوزستان دیده می شوند . شایان ذکر است ، در حال حاضر اکراس از جمله پرندگان کمیاب محسوب می شود .
مطالب مرتبط بیا جوجه کشی: