سلیم شنی، ۲۲ سانت طول دارد؛ سطح پشتی این پرنده به رنگ قهوهای مایل به خاکستری و سطح شکمی آن سفید است. منقاری ضخیم و سیاه شبیه منقار پرستوی دریایی دارد و پاهای آن زیتونی پررنگ است. پرنده نــر در فصل زادوولد دارای طوق سینهای پهن و بلوطی رنگ ، پوشپرهای گوش سیاه و یک نوار سیاه باریک در پهنای پیشانی است، پیش تارک و پس گردنش دارچینی کمرنگ است و طوق گردنی سفید را ندارد. در پرنده ماده طوق سینهای کمرنگتر می باشد و حد نامشخصی دارد و بهجای قسمتهای سیاه سرش ، رنگ خاکستری دیده می شود. در زمستان نــر و ماده شبیه یکدیگرند جز اینکه در نــر اثر مختصری از رنگ سیاه روی سر باقی می ماند و ابروی سفید پهن آن مشخص کننده است. در پرنده نابالغ طح پشتی حاشیه کمرنگ دارد و پرهای سینه حاشیه بلوطی.
میزان پراکندگی
سلیم شنی پرنده ای است که زمستانها در سواحل جنوبی ایران فراوان است و نیز به صورت مهاجر عبوری در همهجای ایران دیده میشود، زاد و ولد این پرنده از شمال شرق خراسان گزارش شده است. نکته جالب توجه در مورد این پرنده این است که تخم های این پرنده کاملا شبیه سنگ هستند و در میان سنگ های ساحل گم می شوند و این خود شیوه ای برای در امان نگهداشتن تخم هایشان است.