دیدومَک (نام علمی: Vanellus indicus یا Hoplopterus indicus) پرندهای است پر سر و صدا، در سکوت شب، صدایش حتی از فاصلهٔ یک کیلومتری هم شنیده میشود و حدود ۳۳ سانتیمتر طول دارد و همانند سایر آبچلیک سانان در حول و حوش آبها به سر میبرد.
صدای دیدومَک
در تابستانهایی گرم، گاه شبهایی آنقدر شرجی میشود که قدرت نفس کشیدن را از انسان سلب میکند، و گاه آنقدر خشک با چاشنی تشباد (۱) که حتی شبها هم پوست را کباب میکند، ولی در هر دو حالت در تاریکی شب و از روی کپر (۲) و سجم (۳) صدای «دیدومک» را میشد از دریاچهٔ لمبیر ملکی و ساحل رودخانه مهران به وضوح شنیده شود. گهگاهی صدای تِ تی وَک آنها را دقیقاً از بالای سر و با فاصلهای اندک در تاریکی شب احساس میشود کرد. شباهت نام این پرنده در فارسی و لهجه کوخردی جالب است و ظاهرا هر دو از صدای آن الهام گرفته شدهاست، عدهای آن را «تِ تی وَک» و عدهای دیگر «دیی دو مَک» شنیدهاند. پرندهای بومی جنوب ایران و هرمزگان است، وبه گویش محلی (کوخردی) آن را «تِتیوَک» (Tetivak) گویند.