خروس لاری به خروس نژاد لاری گفته میشود که بارزترین صفت آن جنگندگی و استقامت بالای آن در مبارزه و عدم تسلیم آن می‌باشد.
مشخصات ظاهری
شکل عمومی بدن نژاد لاری با تمام نژادهای دیگر متفاوت است و به طور کلی بدن بلند و کشیده، سینه پهن و عمیق و پرگوشت، گوشت سینه سفت و پر، پشت پهن و دارای شیب از جلو به عقب می‌باشد. بالها محکم و به بدن چسبیده و پرهای دم با زاویه ۴۵درجه بالاتر از امتداد پشت قرار گرفته‌است. ساق پا با زاویه ملایمی به ران متصل شده‌است و از این رو به طور کلی شکل ویژه‌ای به بدن این نژاد می‌دهد. رشد سر نسبت به بدن کوچک به نظر می‌رسد و فرم سر به اصطلاح ماری شکل می‌باشد. تاج اغلب در انواع اصیل توت فرنگی شکل و گردویی است. چشم‌ها درخشان، عقابی و سفید یا فیروزه ایی یا پرتقالی رنگ بوده و رشد تاج و ریش اغلب کم است. تاج در خروسها، قرمز تیره و در مرغ‌ها قرمز معمولی و لاله گوش در تمام انواع این نژاد قرمز رنگ است. منقار کوتاه، بسیار محکم و زرد رنگ است و در بعضی انواع، لکه‌های قهوه‌ای رنگ در منقار بالایی وجود دارد. گردن نسبتاً بلند و استوانه‌ای و انتهای آن تقریباً در بدن فرو رفته‌است. قلم پا کلفت و بلند بوده و رنگ آن اغلب در واریته‌های اصیل زرد مایل به قهوه‌ای و در برخی انواع قهوه‌ای پررنگ وحتی تیره می‌باشد. پنجه‌ها پهن و دارای چهار انگشت است.
نواع نژاد لاری
واریته‌های مختلفی از نژاد لاری در ایران مشخص شده‌است. شکل بدن در تمام این واریته‌ها تقریباً شبیه هم بوده و فقط از نظر رنگ پر و بال با هم فرق دارند. خروسها را بر اساس نوع تاج به تاج مهر، تاج سپر و تاج میل تقسیم می‌کنند. گفته میشود که نژاد اصیل مشخصات زیر را دارد:چشم زاغ، پای سبز، دم پایین، نوک کوتاه و عقابی، سر گرد و ریش و گوشواره بسیار کوتاه. به طور کلی از نظر رنگ پر و بال واریته‌های مختلف نژاد لاری که در ایران وجود دارد به شرح زیر می‌باشد: افغانی و ایرانی که در اصطلاح عشقبازهای افغان به کلنگی معروف است که بیشتر در نواحی شرقی ایران یافت میشود و به رنگ های ابرش با چشمان زاغ و فیروزه ایی ویا سفید وجود دارد. در نواحی غربی نژاد هایی با نام جنگلی که حاصل ی از نژاد ترک و ایرانی یا افغانی & ایرانی با ترک هستند که اغلب در کرمانشاه و کردستان ایران یافت میشوند.همچنین نژاد مالای و مالاگاچ هم با در این نواحی به صورت ترکیبی از دو نوع قبلی موجود است. در نواحی شمال غرب و تبریز و اردبیل انواعی از مالای و مالاگاچ با ترکیبی از نوع ایرانی آن و انواعی از ترک مخلوط شده اند که از نظر زیبایی و قدرت بدنی با واریته های کرد قابل مقایسه هستند. اما در شمال ایران و نواحی کناره ی دریای مازندران به دلیل فرهنگ بومی مردم ترکمن و علاقه وافر آن ها به جنگ لاری در این نواحی از بهترین های تمام ایران حتی افغانستان یافت میشود که با ترکیب انواع مالای و افغان با لاری ایرانی انواع جنگی منحصر به فردی یافت می شود.در نواحی غرب دریا و بندر انزلی هم جنگ لاری به یکی از سرگرمی های مهم ی تبدیل شده است که همراه شرط بندیهای میلیونی می باشد!به همین دلیل از تمام ایران بهترین های خروس و مرغ لاری با انواع محلی قدیمی ترکیب که انواع جنگی منحصر به فردی رابه وجود آورده اند.
منبع :